۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۳, دوشنبه

مهر میهن


در دل این خاک چه نهفته است که فرزندانش، حتا اگر واله و شیدا گرد جهان پراکنده باشند، مهرش چنان زنجیر جانش را در جانشان گره زده است که نام ایران بند بند هستی شان را میلرزاند.
همین فرزندان سرخوش که برای شنیدن ستاره های سربی و خانوم گل ابی ، شیک و پیک میکنند، وفتی با ای ایران شادمهر روبرو میشوند، همه به پا میخیزند، دست ها را بالا میگیرند با به سینه میگزارند و ای ایران ای مرز پر گهر را میخوانند، اشک میریزند و حال از کف میدهند.
این اروپایی ها با دهان باز به همسرانشان و دوستان ایرانیشان نگاه میکنند و نمیتوانند درک کنند که چه چیزی در حال روی دادن است. ریشه این دلبستگی تا کجای ژرفای آن خاک ادامه دارد؟

با سپاس از مسعود گرامی برای این فرتور زیبا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر