حزب کمونیست کارگری کوچکتر از آن است که بخواهد در مورد حتی شهری از ایران دیدگاهی داشته باشد، در هنگامی که کمونیست های دنیا به دنبال برداشتن مرز ها هستند، کمونیست های عقب افتاده کارگری به دنبال دیوار کشی هستند تا بلکه شاید در بین یکی از این دیوار ها کسی قدرتی را به آنان تعارف کند.
کسی که خود را لیدر حزب مینامد آشکارا بیان میکند که به دنبال دست یافتن به قدرت سیاسی از نوع قرن نوزدهمی آن است! و جالب است حقوق بشر را هم به رسمیت نمیشناسند.
در بیان پایانی اینکه بر سر "ملت یگانه ایران" و "سرزمین کشور ایران" با هیچ کس به هیچ شکلی هیچ گونه داد و ستدی را نمیپذیرم و با هر چه در توان دارم با آن مقابله میکنم.
کسی که خود را لیدر حزب مینامد آشکارا بیان میکند که به دنبال دست یافتن به قدرت سیاسی از نوع قرن نوزدهمی آن است! و جالب است حقوق بشر را هم به رسمیت نمیشناسند.
در بیان پایانی اینکه بر سر "ملت یگانه ایران" و "سرزمین کشور ایران" با هیچ کس به هیچ شکلی هیچ گونه داد و ستدی را نمیپذیرم و با هر چه در توان دارم با آن مقابله میکنم.
چندی است که که حزب کمونیست کارگری با گروه های تجزیه طلبی که وابستگی آن ها به دولت های دیکتاتوری منطقه آشکار است، هم پیمان گشته است و گره های آشکار مردم ایران را نادیده گرفته اند و برای دستیابی به استیلای سیاسی به هر ابزار ناشایسته ای دست میبرند. دشواری در این است که این ها در تاریخ کارکردشان نشان داده اند که نسب به فرجام کار بسیار بی مسئولیت هستند.
این نوشته نخستین بار در فیس بوک در پاسخ به زیاده گویی های کمونیست های کارگری در مورد لزوم پاره شدن ایران نگاشته شد. اینجا را ببینید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر