هنگامی که مارکس گمان میکرد که دین افیون توده ها است، گزینهِ دیگری با این توانایی اجتماعی وجود نداشت. افیون های تازه از پیدا شدن الگواره هایی نو در رفتار و کنش اجتماعی و کم رنگ شدن دین، پدیدار گشتند. برخورد کلان مردم با این پدیده ها همانندی بسیاری به افیون دارد.
همه ـی این افیون سان ها ویژگی های یکسانی دارند که مردم(Volkes) را به سوی خود میکشانند. بزرگ شدن این پدیده ها هم به خاطر رویکرد گسترده ـی مردم به آنها بوده است و نه برنامه ریزی های دایی جان ناپلئونی. در آمریکا بیس بال و در اروپا و ایران فوتبال و پس از آن سریال (تلویزیون) و حالا شاید شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک.
بنابراین شاید مردم افیونی هستند و در جستجوی آن هستند و در برابر آن کنشی پیگیرانه دارند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر