۱۳۹۰ اسفند ۱۲, جمعه

سالی که نکو است...

امسال سالی به غایت سخت در تاریخ ایران خواهد بود، سالی پر از بیم ها و امید ها. سالی که چه بسیاری تسویه حساب ها انجام خواهد شد. سالی که خیلی ها در حال گذر به شرایط جدید هستند و شکل روابط در خاور میانه به طور کاملی تغییر خواهد کرد. وجود و حضور بیش از حد گروه های اسلامی تحت حمایت ایران و عربستان در خاور میانه و رقابت بین این گروه ها و بروز تنش های سنگین نظامی که میتواند با یک اشتباه کوچک شعله های نفت و خاکستر پول را به مردم منطقه ارمغان بدهد باعث این سطح از اضطراب شده است. همه برای هم شمشیر از رو بسته اند. عربستان رسما در حیاط ایران لشکر کشی میکند و بحرین را اشغال میکند. در سوریه سلفی ها را با خود همراه کرده و با کمک شبکه های تحت نفوذش باعث گسترش درگیری ها میشود، اسراییل از حضور عربستان در سوریه بیشتر از حضور ایران هراس دارد. در عربستان ایران شیعیان را تحریک میکند. سپاه پاسداران انقلاب مصر تشکیل میشود که ایران را ستایش میکنند. موشک های جریکو 2 و 3 شهرهای ایران را نشان رفته اند. شهاب ها به سمت ساحل شرقی مدیترانه هستند و مرتب جایشان تغییر میکند. در عراق و افغانستان اوضاع ابری است. ترکیه دچار دوگانگی است که با حمایت جدایی طلبان ایران با جدایی طلبان خودش چکار کند؟ ناو ها هیچ کدام در خانه نیستند. ناو آمریکایی در ساحل ایران و ناو ایران در ساحل اسراییل و ناو اسراییل در آب های بین المللی. آمریکا و کانادا و استرالیا و بریتانیا مانور ساحلی شتاب زده ای را انجام میدهند...
این خط و این نشان از حالا گفتم . فقط به فکر ایران باشیم که از همه ما مهمتر است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر